Η ελληνική γλώσσα διαθέτει δέκα μέρη του λόγου τα οποία διακρίνονται σε κλιτά και άκλιτα. Κάθε μέρος του λόγου έχει δική του λειτουργία μέσα στην πρόταση και συμβάλλει στη συνοχή και στη σαφήνεια της έκφρασης.
Τα ρηματικά πρόσωπα δεν είναι απλοί γραμματικοί τύποι αλλά βασικά εργαλεία επικοινωνίας. Χάρη σε αυτά, ο ομιλητής καθορίζει τη θέση του μέσα στον λόγο και επιλέγει τον τρόπο με τον οποίο θα απευθυνθεί στον δέκτη.
Ο λόγος μας, γραπτός και προφορικός, δεν είναι απλώς ένα μέσο επικοινωνίας αλλά και μία δημιουργική διαδικασία. Ένα από τα εργαλεία που δίνουν χρώμα και ένταση είναι τα σχήματα λόγου.
Η σωστή χρήση του τελικού «ν» αποτελεί ένα από τα πιο συχνά διλήμματα ορθογραφίας. Αν και φαίνεται μικρή λεπτομέρεια, επηρεάζει την ακρίβεια και τη ροή του γραπτού και προφορικού λόγου.
Οι τρόποι ανάπτυξης παραγράφου αποτελούν πολύτιμες τεχνικές για κάθε μαθητή. Ακολουθούν οι 9 βασικοί τρόποι ανάπτυξης, με θεωρητική ανάλυση, παραδείγματα και σύντομες ασκήσεις με απαντήσεις.
Η Υποτακτική είναι μία από τις εγκλίσεις της ελληνικής γλώσσας και χρησιμοποιείται για να δηλώσει πιθανότητα, επιθυμία, προτροπή, σκοπό ή υπόθεση. Σε αντίθεση με την οριστική, που εκφράζει βεβαιότητα, η υποτακτική σχετίζεται με κάτι που δεν είναι δεδομένο αλλά εξαρτάται από όρους ή προϋποθέσεις.
Η αγορά εργασίας μεταβάλλεται ραγδαία με τις τεχνολογικές εξελίξεις, τις κοινωνικές αλλαγές και τις περιβαλλοντικές προκλήσεις να καθορίζουν ποια επαγγέλματα θα έχουν ζήτηση τα επόμενα χρόνια.
Η παραγωγή λόγου αποτελεί ένα από τα πιο απαιτητικά τμήματα της εξέτασης στη Νεοελληνική Γλώσσα, καθώς απαιτεί σαφήνεια, σωστή χρήση της γλώσσας και οργανωμένη ανάπτυξη ιδεών.
